Web Analytics Made Easy - Statcounter

نشست «فراز و نشیب کشور‌های زبان‌ویژه در ترویج بین‌المللی کتاب» با حضور رحمان علی میرعلیزاده؛ رئیس اداره طبع‌ونشر و مطبوعات وزارت فرهنگ تاجیکستان، محمد بورهان گنج؛ رئیس اتحادیه ناشران ترکیه، محمد اکبری؛ رئیس گروه هم‌افزایی و مدیریت ترجمه و نشر سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی و مرتضی کاردر؛ مدیرعامل نشر هرمس برگزار شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

فرزانه فخریان (مدیر کارگزاری ادبی ناکتا) دبیر این نشست بود. 

لزوم تسهیل‌گری در حوزه ترجمه

در ابتدای این نشست، محمد اکبری در خصوص فعالیت‌های تسهیل‌گری که در حوزه ترجمه انجام شده است، گفت: ما در سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی چند محور را دنبال می‌کنیم. مخاطب‌شناسی از اولین ارکان آن است. برخی از مولفان محترم کتاب را برای مردم ایران می‌نویسند. یکی از فعالیت‌هایی که مرکز برای خود تعریف کرده، این است که فضای بین‌الملل را به تدوین‌گران آثار معرفی می‌کند. همچنین تدوین کتاب را به سمتی هدایت می‌کند که آثار در سطح بین‌الملل شناخته شود. انتخاب موضوعات برتر قدم دوم است. ما تعدادی موضوع برتر برای معرفی در سطح بین‌الملل داریم. طبیعتا در این بخش افراد و نهاد‌های مختلف ادعای درست یا نادرستی دارند. ادعا‌های درست را پذیرا هستیم و به اطلاع ناشران بین‌الملل می‌رسانیم. اما برخی از مولفان و ناشران انتظار دارند آثار دست چندم خود را در سطح بین‌الملل معرفی کنند. اینکه توقع داشته باشند از بیت‌المال برای معرفی آن مصرف شود توقع بی‌جایی است. 

وی افزود: در بخش بعدی فعالیت‌های مرکز می‌توانم به متن فارسی و زبان مخاطب اشاره کنم. دو فعالیت عمده در این زمینه داریم. اول اینکه در زبان‌هایی که مترجم به اندازه کافی نداریم، مترجمان بیشتری در این زمینه تربیت کنیم. دوم اینکه فعالیت‌های ترجمه‌ای را به مترجمان بومی بسپاریم. یعنی آثاری که حرفی برای گفتن دارند توسط مترجمان دست اول ترجمه شوند. گفته می‌شود که شاید مترجم بومی برخی اصطلاحات را متوجه نشود، تدبیری که در این خصوص اندیشیدیم این است که متن کتاب توسط یک ویراستار هم چک و نواقص کار رفع شود. 

او بیان کرد: در بخش نهایی کار به نشر و توزیع می‌رسیم. عمده فعالیت مرکز این است که کتاب توسط اهل کتاب منتشر شود. مرکز این تدبیر را در نظر گرفت که کتاب‌ها توسط ناشران بومی که در چرخه نشر آن کشور حضور دارند چاپ و منتشر شود. بنابراین با این چهار مرحله که دنبال کردیم تلاش شد که با تسهیل‌گری، بهترین کتاب را به مخاطبان عرضه کنیم. در سنوات اخیر ما تلاش کردیم کشور از یک سکوی واحد در نشر الکترونیک پیروی نکند. مرکز دنبال این است که با همراهی نهاد‌های فرهنگی یک سکوی واحد را پیش‌بینی کند که بیشترین مخاطب را پوشش دهد.

ضرورت تربیت مترجم برای ترجمه دست اول

محمد بورهان گنج در ادامه این نشست گفت: از اینکه نمی‌توانم به زبان فارسی با شما صحبت کنم عذرخواهی می‌کنم. فارسی و ترکی شباهت‌هایی دارند ولی از لحاظ نشر تفاوت‌هایی اساسی بین دو زبان وجود خواهد داشت. اولین چیزی که در این زمینه مهم است اینکه نویسندگان باید به این موضوع به‌عنوان یک موضوع جهانی نگاه کنند. دومین مرحله در این قضیه روابطی است که باید بر اساس آن ارتباط متقابلی بین دو طرف به‌وجود آید. ترکیه در این زمینه ضمن تجربه، برنامه‌ای ترتیب داده که به میهمانان خود برای حق تالیف اطلاعات خوبی می‌دهد. در سال گذشته از ۷۲ کشور، ۵۵۵ ناشر در این برنامه حضور داشتند که در مورد حق تالیف ۳۵۰۰ کتاب تعهدنامه امضا کردند. در مدت هفت سال بیش از هزار کتاب به زبان ترکی بر اساس این برنامه منتشر شد که از آرژانتین و چین و بنگلادش را دربرمی‌گرفت.

وی افزود:، اما مشکلی که وجود دارد این است که وقتی کتابی به زبان ترکی نوشته می‌شود، این اجازه وجود ندارد که ناشر قبل از نشر کتاب به تجزیه و تحلیل بپردازد. تربیت مترجم برای یک ترجمه دست اول موضوع مهمی است. در این زمینه وزارت فرهنگ ترکیه آتلیه‌هایی برای ترجمه به‌وجود آورده است. در این برنامه ترکیه مترجمان دو کشور را دعوت می‌کند و ضمن تبادل اطلاعات، ارتباط خوبی به‌وجود می‌آورد. موضوع دیگری که مطرح است حمایتی است که از طرف وزارت فرهنگ ترکیه برای مترجمان صورت می‌گیرد.

ارتباط خود با نویسندگان و مترجمان را حفظ می‌کنیم

رحمان علی میرعلیزاده در ابتدای از جانب خود و همراهانش از وزارت فرهنگ ایران تشکر کرد و گفت: موضوع ترجمه در تاجیکستان از سه طریق اجرا می‌شود. یک زبان تاجیکی، دوم زبان روسی و سوم استفاده از ظرفیت‌های زبان فارسی. 

وی افزود: همه موسسات طبع و نشر واحد‌های ترجمه خود را دارند. همچنین از ظرفیت مترجمان مستقل استفاده می‌کنند. ما در موضوع زبان‌ویژه امتیاز‌های دیگری داریم که کمبود‌ها را جبران می‌کند. ما در حوزه فارسی‌زبانان در ترجمه دو طرفه آثار به خوبی از ظرفیت‌ها استفاده می‌کنیم. همچنین با برگزاری نمایشگاه‌ها، ارتباط خود با نویسندگان و مترجمان را حفظ می‌کنیم. در تاجیکستان نمایشگاهی در فصل پاییز با عنوان نمایشگاه دوشنبه برگزار می‌کنیم. ما در حوزه سازمان کشور‌های عضو شانگ‌های و دیگر کشور‌هایی که تفاهمات فرهنگی امضا می‌کنیم هم همکاری‌هایی داریم. 

وی تصریح کرد:، اما در عصر جهانی شدن مشکلاتی در حوزه ترجمه داریم. انبوه اطلاعات خلا زمان را برای مردم ایجاد می‌کند. یکی از راه‌های دسترسی به آثار کشور‌های دیگر سایت‌های اینترنتی است که گاهی ترجمه‌های غیرحرفه‌ای ارائه می‌دهند. اما تا حدی کار را برای آشنایی با اثر مربوطه راه می‌اندازند. ما باید دنبال راه‌های جدید حل این مسئله باشیم. باید این مسئله را بررسی کنیم. این موضوع ابعاد گوناگون دارد که نیازمند ارائه راهکارهاست. 

مرتضی کاردر، مدیرعامل نشر هرمس نیز سخنران بعدی این نشست بود که موضوع ترجمه را از بعد تاریخی بررسی کرد و گفت: این موضوع ریشه در تاریخ سه کشور ایران، ترکیه و تاجیکستان دارد. اگر کشور عرب زبانی در کنار ما بود شاید بهتر می‌توانستیم این موضوع را بررسی کنیم. این موضوع برای خودم دغدغه بود که دوست داشتم آثار ایرانی آنجا منتشر شود. اما نمی‌شود بسیاری از آثار ایرانی را به تاجیکستان برد. حتی میزان آشنایی ما به رغم زبان مشترک کم است. ما از شاعران و داستان‌نویسان تاجیکستان دو سه نفر را بیشتر نمی‌شناسیم. چند سال قبل که بهمنیار نویسنده تاجیک از دنیا رفته بود، من هیچ منبع فارسی زبانی درخصوص او پیدا نمی‌کردم. نهاد‌های متولی امر باید این موضوع را پیگیری کنند، اما کوشش‌های فردی بیشتر جواب می‌دهد. 

کاردر گفت: در عین اینکه باید مخاطب و علاقه او را بشناسیم باید ببینیم چه متونی از ایران به کشور‌های دیگر می‌رود. با بررسی‌های که انجام دادم، دیدم که بیشتر متن‌ها تخصصی بوده. البته موضوع مخاطب بسیار مهم است. بار‌ها در نمایشگاه‌ها و نشست‌ها دیدم افرادی که به ایران می‌آیند علاقه دارند تصویری از ایران داشته باشند که تا به حال ندیده‌اند. ترکیه در حوزه‌های بین‌المللی بیشتر وارد شده، اما اگر بخواهیم راجع به نسبت ادبیات ترکیه و ایران صحبت کنیم محدود به چند نویسنده انگشت‌شمار خواهیم شد. آنچه ما از ادبیات ترکیه می‌شناسیم از ترکیه وارد نشده، بلکه از ترجمه آثار نویسندگانی، چون اورهان پاموک به زبان انگلیسی او را شناختیم. کتاب دین و دولت در ترکیه به‌خاطر اینکه مخاطب این کتاب برای من مجهول بود فقط یک‌بار چاپ شد. البته ما نقاط پیوند زیادی داریم که مهم‌ترین آن مولانا است. ما یک شخصیتی، چون ابوالقاسم لاهوتی داریم که می‌تواند منبع اتفاقات مهمی باشد، اما هنوز یک اثر جامع از او نداریم. 

رحمان علی میرعلیزاده، رئیس اداره طبع‌ونشر و مطبوعات وزارت فرهنگ تاجیکستان در تایید سخنان مرتضی کاردر گفت: تاجیکستان بیش از سی سال است که به استقلال رسیده. راجع به ابوالقاسم لاهوتی باید بگویم که او از شاعران دوستداشتنی تاجیکستان است. اولین باری که من به ایران آمدم دیدم که مردم ایران او را کم می‌شناسند. امروز مردم مشتاق هستند که دیوان او را در دست داشته باشند.

کاردر در جمع‌بندی این مراسم گفت: من همچنین به صلاح‌الدین عینی از ادیبان تاجیکستان اشاره می‌کنم. امیدوارم با رخداد‌های جدید به تعاملات جدید نزدیک شویم. دست‌کم کتابفروشی ایران در دوشنبه فعال شود تا کتاب‌های روز ناشران ایرانی در تاجیکستان قابل دسترس باشد. من و بسیاری از دوستان تلاش‌های زیادی برای تاسیس یک کتابفروشی ایرانی در استانبول کردیم. چون برای هربار ارسال محصول به استانبول به مشکلات زیادی برخوردیم. 

 سی‌وچهارمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران از ۲۰ اردیبهشت آغاز به کار کرده و تا ۳۰ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۲ در مصلا امام خمینی (ره) و همزمان به‌صورت مجازی در ketab.ir ادامه دارد.

باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری ادبیات

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: برگزاری نشست ناشران و مولفان ترویج کتاب وزارت فرهنگ بین الملل

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۷۳۵۹۱۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سرگذشت فارسی‌زبانان آسیای میانه /نگاهی به کتاب «تاریخ تاجیکان ورارود»

  علی هادیلو؛ اعتماد    پژواک جدایی مناطق آسیای میانه و ایران، قصه‌ای پرغصه به وسعت تاریخ ایران معاصر است؛ اما فارغ از مرثیه‌سرایی بر میراث به یغما رفته، اغلب ایرانیان را وقوف نیست که چه بر سر میراث هزارسالگان در سرزمین‌های جدا افتاده رفت.   کتاب «تاجیکان ورارود؛ از ۱۸۶۰ تا ۱۹۲۴» نخستین روایت علمی دقیق و مدون به سبک تاریخ‌نویسی‌نو و به زبان فارسی در این زمینه است. این کتاب پرارج گرچه در سال ۱۴۰۰ در ایران منتشر شد، اما به دلیل خاستگاه تاجیکی محقق (نماز حاتم) آنچنانکه باید و شاید در فضای رسانه‌ای ایران ارج نهاده نشد.    کتاب تاریخ تاجیکان ورارود، شرح رنجی است که از فرط بی‌صدایی تاکنون شنیده نشده و برای شنیدن آن باید گوش به دیوار ستبر تاریخ خواباند. این درد به تعبیر فروغ فرخ‌زاد، بانوی شعر و ادب ایران زمین، از آن جنس دردهایی است که «انسان را به سکوت وا می‌دارد، از این رو بسیار سنگین‌تر از دردی است که انسان را به فریاد وا می‌دارد.»   سرگذشت روزگار زبان فارسی و تاجیکان در این کتاب دست‌کمی از دوران پرآشوب پس از ورود و سیطره مغولان بر ایران نداشت و چه بسا تلخ‌تر از آن عصر بود.     قوم مهاجم مغول، به روایت موجز جوینی، «آمدند و کندند و سوختند و کشتند و بردند و رفتند»، اما چند سالی نگذشت که پیش از فروپاشی دولت‌شان، در بستر کارگاه حریر فرهنگ، اندیشه و مدنیت ایرانی سر به راه‌تر شده، زبان فارسی را به عنوان زبان خود برگزیدند و به تدریج به کیش و آیین ایرانی و اسلامی گراییدند و حتی مروج آن شدند، حال آنکه زبان فارسی آسیای میانه در چنگ قوم یأجوج و مأجوج گرفتار شده و به مرور جای خود را به زبان‌های روسی و ازبک داد.       نماز حاتم، نویسنده کتاب، از محققان و استادان برجسته و بنام دانشگاه ملی تاجیکستان است. او استاد گروه تاریخ آکادمی علوم تاجیکستان است که تاکنون ۱۵ کتاب و بیش از ۲۶۰ مقاله به نگارش درآورده است.   کتاب‌های تاریخ خلق تاجیک (کتاب درسی برای کلاس نهم) و «سرنگون کردن ترتیبات امیری در بخارا» (کتاب دانشگاهی) از جمله مهم‌ترین آثار این محقق شهیر تاجیکی است.    تاریخ تاجیکان ورارود، روایتی خواندنی درباره ماجرای گذر سرسلامت تتمه زبان فارسی و قوم بزرگ تاجیک در منطقه آسیای میانه از دوران پرتلاطم و پرآشوب سیطره روسیه تزاری و شوروی و سلاخی فارسی‌زبانان آسیای مرکزی در میانه سال‌های (۱۸۶۰-۱۹۲۴) است و ماجرای این گذر تاریخی، سیاسی و فرهنگی به مثابه داستان سیمرغ عطار است که تنها معدودی از مسافران با موفقیت در این سفر سیاسی، تاریخی و فرهنگی به مقصد رسیدند.      کتاب تاریخ تاجیکان ورارود تاریخ صرف نیست و همچنانکه ویل دورانت تاریخ تمدن را شرح دستاوردهای عظیم انسانی روی سواحل رودخانه خروشان و پرهیاهوی تاریخ می‌دانست، روایتی از شجاعت، قهرمانی و تلاش نفسگیر یکی از کهن‌ترین ملت‌های جهان در حفظ و گسترش زبان فارسی، فرهنگ، سنن اخلاقی، اقتصاد، اندیشه، دانش، کشاورزی، ارتباطات و میراث گرانبهای نیاکانی است.    کتاب تاریخ تاجیکان ورارود مرثیه‌سرایی بر میراث به یغما رفته ایرانی نیست؛ بلکه نویسنده (نماز حاتم) کوشش خود را به کار گرفته تا براساس منابع تازه و از نگاهی نو صفحات درخشان تاریخ نیاکان خویش را در مبارزه با مهاجمان روس و پاسداری از میهن خود روایت کند.   ملتی که به توصیف این محقق، در برابر دشمن، «نه سپر، بلکه فرهنگ خود را پیش گذاشت، به قوم مهاجم دوستی، همزیستی و همکاری را پیشنهاد کرد، خود که فرهیخته و معارف‌پرور بود، به بیگانگان کوچی، برتری دانش و فرهنگ را اثبات نمود، ایشان را نیز به همین راه هدایت ساخت.»   در این کتاب که به کوشش آرش ایران‌پور، محقق ایرانی، برگردان و شرح شده، معادل‌های روسی و «کریلی» با وسواسی مثال‌زدنی به معادل‎های فارسی برگردانده شده است.    این کتاب را می‌توان نمونه‌ای از شکل‌گیری یک مکتب تاریخ‌نگاری جدید در آسیای میانه نیز قلمداد کرد؛ مکتبی که با وجود تاثیرپذیری از راه و روش تاریخ‌نگاری شوروی -البته وجوه علمی و مثبت آن- از این توانایی نیز برخوردار است در جایی که به بررسی سیاست‌های مقامات شوروی مربوط می‌شود، بدون پرخاش و تندی، جوانبی از آن را مورد نقد و بازنگری قرار دهد.   این کتاب همچنین نقبی به فرآیند تدریجی فارسی‌زدایی از آسیای میانه زده و روایتی داستان‌گونه و جانسوز دوران فترت زبان فارسی در این خطه، فراروی ما می‌نهد.    از زمان ورود اشغالگران روس به آسیای مرکزی (۱۸۶۰)، شوربختی فارسی‌زبانان و افول تاجیک‌ها آغاز می‌شود و به دلایل متعدد و دسیسه‌های حکمرانان در سیادت روسیه تزاری به ویژه حکومت شوروی به مرور زبان فارسی جایگاه پیشین خود را از دست می‌دهد و حتی ‌کار به تحقیر فارسی زبانان و استحاله قوم تاجیک می رسد‌.      فرآیند فارسی‌زدایی که عملا از دوره حکومت شوروی رنگ و بویی جدید به خود می‌گیرد، با تبر تقسیم‌ (مرزبندی‌های ملی) در ۱۹۲۴ به اوج می‌رسد و میوه‌های خونین آن را می‌توان به ویژه در نسل‌کشی روشنفکران فارسی زبان در دهه ۱۹۳۰ به وضوح مشاهده کرد.   به روایت نویسنده در صفحات مطبوعات چه آسیای میانه و چه روسیه درباره تاجیکان و زبان فارسی (که از ۱۹۲۴ نام آن به تاجیکی تغییر کرد) تقریبا چیزی چاپ نمی‌شد.     حتی «اگر به ناگه مقاله‌ای هم چاپ می‌شد، بیشتر آنها غرض‌ورزانه بوده، گاه تاجیکان و زبان فارسی تاجیکان را آشکارا تحقیر می‌کردند.» کار بدانجا رسید که بر حذف زبان فارسی و انکار موجودیت این زبان و تاجیکان، رسما پافشاری می‌کردند.    گفتنی است کتاب «تاریخ تاجیکان ورارود» از دهه ۱۸۶۰ تا سال ۱۹24 تالیف نماز حاتم، به کوشش آرش ایرانپور از سوی انتشارات شیرازه ما در ۶۲۴ صفحه منتشر شده است. کانال عصر ایران در تلگرام

دیگر خبرها

  • کتاب شعر «ناله‌های امپراطور» در بروجرد رونمایی شد
  • برنامه‌های جدید کانون پرورش فکری برای بچه‌ها
  • فرمان امام علی (ع) به مالک اشتر با ترجمه سید مهدی شجاعی به چاپ ششم رسید
  • سرگذشت فارسی‌زبانان آسیای میانه /نگاهی به کتاب «تاریخ تاجیکان ورارود»
  • رونمایی از ترجمه کتاب جنبش علوی، هجرت رضوی به زبان پشتو
  • فراخوان سی‌ودومین جایزه جهانی کتاب سال منتشر شد
  • «کلیله و دمنه» در کانون توجه نمایشگاه کتاب ابوظبی
  • رونمایی از کتاب «جنبش علوی، هجرت رضوی» در مشهد
  • برج بابل، برج سکوت؛ جستاری در ستایش سکوت و تنهایی
  •  معرفی کتاب های بازار مالی